Κι αν σ’ αγαπώ, που σ’ αγαπώ
κι αν από ένα είμαι δυο,
είναι που ακόμα αντέχω
Κι αν προχωράω, που προχωρώ
κι αν μες στα πράγματα χαθώ,
είναι γιατί δε σ’ έχω.
Μα εσύ μου λες
πως η ζωή έτσι τα φέρνει.
Δε σώζει ο έρωτας ψυχές,
κεφάλια μόνο παίρνει.
Κι αν ξαγρυπνάω, που ξαγρυπνώ
κι αν μας φυλάω όσο μπορώ,
είναι γιατί μαντεύω.
Πως παρακάτω κι αν βρεθώ
θα σ’ έχω ακόμα έναν καημό,
πληγή για να γιατρεύω.