Με δάκρυα και με λυγμούς
πετάγομαι στα όνειρα μου,
ξυπνάω μ' αναστεναγμούς
και σπάω ότι βρω μπροστά μου.
Βγαίνω στον δρόμο σαν τρελός
να κυνηγάω την σκιά σου,
πέφτω στα γόνατα μισός
φωνάζω το όνομά σου.
Ο θυμός μου ξεσπάει τα βράδια
και τα βάζει πάλι μαζί σου,
αναμνήσεις, κρύο, σκοτάδι
κομμάτια πάλι στην θύμησή σου.
Η ψυχή αιωρείται σε κώμα
ξημερώνει και βρίσκει πια σώμα,
ο θυμός μου ξεσπάει τα βράδια
και τα βάζει πάλι μαζί σου.
Με μουσική και με ποτό
κλείνομαι στον εαυτό μου,
φιλαράκι μου καλό
ακούει πάντα τον καημό μου.
μέσα στα νεύρα σαν τρελός
καταστρέφω πράγματά σου,
πίνω και βρίζω διαρκώς
φωνάζω το όνομά σου.
Ο θυμός μου ξεσπάει τα βράδια
και τα βάζει πάλι μαζί σου,
αναμνήσεις, κρύο, σκοτάδι
κομμάτια πάλι στην θύμησή σου.
Η ψυχή αιωρείται σε κώμα
ξημερώνει και βρίσκει πια σώμα,
ο θυμός μου ξεσπάει τα βράδια
και τα βάζει πάλι μαζί σου.