Εγώ θα μείνω στην δική σου άδεια θέση
στις βόλτες χέρι χέρι, στα μικρά στενά,
σε ένα φιλί μες του πεζόδρομου τη μέση
και σε βιτρίνες που σε φώτιζαν γλυκά.
Εγώ θα μείνω στην σιωπή δε θα σε ψάξω
θα πάρω επάνω μου ευθύνες και ενοχές
και εσύ που έτρεμες μην τύχει και τρομάξω
απ’ το τηλέφωνο αντίο πως μου λες.
Κλείνω,
να με σκοτώνεις λέξη λέξη δε σ’ αφήνω
τις καλημέρες που μου έλεγες δε σβήνω
σ’ αυτό το σύννεφο που σ’ είχα αγκαλιά
εκεί θα μείνω.
Κλείνω,
μα με πληγώσεις παραπάνω δε σ’ αφήνω
εγώ στην πρώτη σου ματιά θα παραμείνω
στα τελευταία της αγάπης σου λεπτά
τα μάτια κλείνω και σε κλείνω.
Εγώ θα μείνω σε τραγούδια και σε λέξεις
που μου αφιέρωνες στην άκρη της γραμμής
στις καληνύχτες που σου έδινα να παίξεις
για να σου λείπω και μετά να ξαναρθείς.
Κλείνω,
να με σκοτώνεις λέξη λέξη δε σ’ αφήνω
τις καλημέρες που μου έλεγες δε σβήνω
σ’ αυτό το σύννεφο που σ’ είχα αγκαλιά
εκεί θα μείνω.
Κλείνω,
μα με πληγώσεις παραπάνω δε σ’ αφήνω
εγώ στην πρώτη σου ματιά θα παραμείνω
στα τελευταία της αγάπης σου λεπτά
τα μάτια κλείνω και σε κλείνω.