Εσύ είσαι εκείνος που ριγούσες
μες στη δική μου αγκαλιά,
εσύ είσαι εκείνος που ζητούσες
να μην περάσει η νυχτιά.
Υποκριτή δεν φεύγουν έτσι
χωρίς εξήγηση καμιά,
υποκριτή τι σου ‘χει φταίξει
πες μου ετούτη η καρδιά.
Εσύ είσαι εκείνος που ρωτούσες
με δάκρυα αν σ’ αγαπώ,
κι από τον πόθο σπαρταρούσες
όποτε σ’ άγγιζα εγώ.
Υποκριτή δεν φεύγουν έτσι
χωρίς εξήγηση καμιά,
υποκριτή τι σου ‘χει φταίξει
πες μου ετούτη η καρδιά.