Απόψε από νωρίς κοιμήθηκε η πόλη
τα φώτα όλα σβηστά κι ερημωμένοι δρόμοι
και ψάχνω να σε βρω πριν σβήσει το φεγγάρι
πριν βγει ο αυγερινός και μακριά σε πάρει
Στη ζωή μου στην αυλή μου νυχτολούλουδο
που μου ζωντανεύεις μόνο κάθε σούρουπο
σαν παραμυθιού κατάρα η αγάπη μας
πάντα στα μισά του μένει το φεγγάρι μας
Στη νύχτα αναζητώ κάτι να μας λυτρώσει
πριν έρθει το πρωί και τ’ όνειρο τελειώσει
Στη ζωή μου στην αυλή μου νυχτολούλουδο
που μου ζωντανεύεις μόνο κάθε σούρουπο
σαν παραμυθιού κατάρα η αγάπη μας
πάντα στα μισά του μένει το φεγγάρι μας