Sesim, seni aldatmasın.
Zaman zaman, yenik düşüp ağlarız.
Sesim, seni aldatmasın.
Zaman zaman, yenik düşer ağlarsın.
Kesik kesik, sessiz sessiz...
Sırtını yaslama rüzgara, kaybetmem sanmasan da,
Akan her yaşın tek şahidi sen olsan da!
Bu senin dünyan, çekip gitmek yok!
Buna dayan, başkası gibi olmak yok!
Bu senin dünyan, kaybedecek zaman yok!
Buna inan, maskeni çıkar! kendinden kaçma !
Seni yoran, alıştığın kavgalar.
Hüzün saran, o derinliğe dalmadan,
Yavaş yavaş açıl ordan.
Korkuyu bekleyen sen olma!tek yol bu, hiç durma!
Attığın her adımın tek şahidi sen olsan da!
Bu senin dünyan, çekip gitmek yok!
Buna dayan, başkası gibi olmak yok!
Bu senin dünyan, kaybedecek zaman yok!
Buna inan, maskeni çıkar! kendinden kaçma!
Aynanın içinden biri bana bakıyor...çerçevesiz bir yüz ve içi çürümüş göz bebekleri ile...o gözler bana boşa geçmiş yıllarımı anımsatıyor...ikide bir ölüp dirilen bir zavallıdan farksız, uçları yanmış kirpiklerime sarılarak gömülüyorum derinlere...aynadaki gözler tek şahidim! bu düşüş son düşüştür karanlığa. maskesiz ve yalansız yaşamak istiyorum artık bu koridorlarda...