senin bana seni unuttum demen saçmalık
ihtimal yok yüzüme söylerken bu palavrayı
beni gördüğün o anda gittin zaten dünlere
kurtulamazsın bu aşkın küllerinden bile
gelip yüzüme söylemen sahiden abes kaçtı
hemen söylemeyle unutmakta olmaz yarın
dün kemirir içini benim her anımdaki gibi
ben yarınlara güzel bakamayan bi sensizim
seni hissedipte yaşıyorum daima geçmişte
önceleri iyi olan anılarda çoğunluktu bizde
sonraları ayrılık gelincede çöktüm birden
suskunlukla yer değiştirdin be sen bende
beni unutabilmen imkansız bu yalan olur
aklına gelirim ben mutlaka bi gece sonu
yaşadıklarımız hemen silinirsede olur mu
bu mantıksız silmek istersende başlar sorunun
acı çekersin unutayım derken çok fazlaca
bitiremezsin asla içinde geçmiş yaşadıkça
unuttum diyosun ama ben buna inanamam
kendimden biliyorum öyle apansız unutulmaz
bi yanında bi tarafında izler belirir durur
ruh halin bozulur ve de kalmaz gurur
kendini iyi hissetmezsin çünkü için doludur
gülmek istediğimde o gülüşlerin kaybolur
bunları sana söyledim çünkü hissetmen lazım
duyurmaya çalıştım çıktığı kadarda avazım
idrak edebilmen zaman alır bunu anlarım
neticesinde yokedemezsin bütün hatıraları
tamamını düşün bu yazmış olduğum satırların
bunlar seni bana beni sana bolca hatırlatır
biz akıllarımızdan bi anda da çıkarılamayız
bunu yapabilmemiz zorun ötesindeki imkansızlık