Een overspannen bakker, een brave man uit Tiel
Ging naar een psychiater met een splinter in z'n ziel
Maar zie de psychiater, was ook niet al te fris
Die riep opeens "M'n hemel, nou weet ik wat ik mis
M'n neus, m'n neus, Mien waar is m'n neus"
refr.:
Mien waar is m'n feestneus, Mien waar is m'n neus
Waar is m'n feestneus gebleven
Ik moet 'm hebben als ik naar een feesie ga
Ik zag 'm net nog leggen in de la la la la la la
Mien waar is m'n feestneus, Mien waar is m'n neus
Waar is m'n feestneus gebleven
Hij was 'n grote boxer, een superzwaargewicht
Hij danste langs de touwen en in het witte licht
Hij kreeg op links een loeier en vijftienhonderd piek
En na die laatste poeier, toen zeitie laconiek
"M'n neus, m'n neus, Mien waar is m'n neus"
refr.
Hij was een excellentie, hij leidde het debat
Maar ook een excellentie, die wil nog wel eens wat
En in de eerste kamer, kreeg ie opeens zo'n dorst
Toen greep ie naar de hamer en zong uit volle borst
"M'n neus, m'n neus, Mien waar is m'n neus"