Dit zijn de dagen om nooit te vergeten
Wat je beweegt, wat je stuwt, wat je drijft
Wat het is, hoe het voelt, mocht je even niet weten
Hoe je overal komt en niet weet waar je blijft
Dit zijn de dagen van wroeten en knokken
Van doorgaan met zoeken tot over de rand
Van het hoogst haalbare met ogen dicht gokken
Reiken naar wat je niet weten kunt want
Dagen van gieren en kwatten en knallen
En knoeien totdat je er twee tellen bent
De vlakte ontstegen om nooit meer te vallen
Voor de duur van tenminste dat ene moment
Dit zijn de dagen van horten en stoten
Van geen ophouden weten want we zijn er nog niet
Zolang niet gevoeld waar om het te doen is
De snak van de zaal naar de snik in het lied
Voor even, heel even de kloof overkomen
Het jubelend toppen van het gapend ravijn
Tussen hoe wij het ons al een leven lang dromen
En wat het in werkelijkheid zo vaak dreigt te zijn
En blijven proberen en pielen en prutten
En dan pas gelukkig als we twee tellen wam
De bliksemse bende op zijn pijlers doen schudden
Van minstens Uitgeest tot achter Zaandam
Dit zijn dagen om niet te vergeten
Wat je beweegt, wat je stuwt, wat je drijft
Wat het is, hoe het voelt, mocht je even niet weten
Hoe je overal komt en niet weet waar je blijft
Met wassen vleugels de oversteek wagen
Op goed geluk voor het leeg op de loop
Zolang de kans bestaat het toeval uitdagen
Verlangen de brandstof en motor de hoop