Απόψε βρέθηκα νωρίς νωρίς
στην καμαρούλα μου
μην απορείς
και τι περίεργο
δε θα το βρείς
μου `λειψες τόσο
Έξω βοριάς, χαλάζια, κεραυνοί
βροχή που λες κι ανοίξαν οι ουρανοί
και στο σκοτάδι ελπίδα φωτεινή
να σ’ ανταμώσω
Το ξέρω χάθηκες και πας
δεν μ’ αγαπούσες και δε μ’ αγαπάς
μα για όσα μου `κανες ένα σωρό
σε συγχωρώ
Αρκεί γι’ απόψε μες στη συννεφιά
να `ρθεις κοντά μου λίγο συντροφιά
Στην καμαρούλα μέσα που ζεστή
σ’ αποζητεί
Έλα γι’ απόψε
μόνο απόψε, για λίγη ώρα
έξω φυσάει κι είναι κρύο
κι είναι μπόρα
Μα εδώ μέσα είναι ζεστά
κι είναι τα ξώφυλλα κλειστά
κι είναι τα φώτα λιγοστά
μισοσβηστά
Έλα γι’ απόψε
μέσα στην νύχτα
μέσα στη μπόρα
να ξαναφέρεις λουλουδιασμένη την ανεμώνα
και ν’ αναστήσεις τις νεκρές τις αναμνήσεις...
Έλα γι’ απόψε κι αύριο φύγε και μη γυρίσεις