Θα `θελα η αγάπη μου να γίνει ένα ποιήμα
σαν γέφυρα, σαν ίσκιος, σαν νήμα γερό
Θα `θελα να ξέρεις, ότι ξέρω ποια μαγεία
θα θρέψει επιτέλους το κομμένο σου πλευρό.
Θα `θελα ο έρωτας τυφλά να ταξιδεύει
στο άπειρο που βγάζει από το χρόνο στον παλμό
Θα `θελα στον έρωτα τριγύρω σου να βλέπεις
της ψυχής μου ολόκληρης το ψηφιδωτό.
Μην έρχεσαι, μην έρχεσαι το παραθύρι κλείσε
να δεις πώς σβήνεται ο σφυγμός μου όταν είσαι.
Θα `θελα να μου `φτιαχνες τραυλίζοντας μια στέγη
για όλα μας τα τραύματα και τις παραφορές.
Θα `θελα στα πόδια μου τα όπλα σου να φέρεις
κάλυψα τα νώτα σου, τώρα βγες.
Θέλω το πρωί να μου `χεις κρύψει ένα γράμμα
γεύση από βελόνα και φωτιά σε ένα χαρτί.
Θέλω πριν νυχτώσει να βρεις τρόπο να νομίζω
πως ό,τι κι αν θυμίζω, το `χεις δει.