Απόψε καθάρισαν της πόλης το κέντρο
και φάνηκε ανίκητη η μοναξιά
και φάνηκαν τα βήματά μας
αλλοπρόσαλλα κι αχνά.
Τη νύχτα που δεν ήταν κανείς στη σκοπιά του
κοιμόμασταν μαζί με όλα τα φώτα ανοιχτά
αναστείλαμε το δίκιο τους
να βεβηλώσουμε τη μοναξιά.
Θα πάρουμε πίσω τις μέρες μία-μία
θα πάρουμε πίσω τις μέρες μας.
Τα ρούχα μας παράταιρα στο σώμα ριγμένα
οι πράξεις γίναν σύμβολα, τα λόγια θηλιές
και φάνηκαν τα'’ θέλω `'τους
πεινασμένες μηχανές.
Θα πρέπει να μιλήσουμε γι’ αυτά που περάσαν
με συνθήματα, με ποιήματα, με μια ζωγραφιά
σαμποτάζ τέλος
τώρα αντίπυρα.