Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί,
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ.
Ο λόγος του συμβόλαιο
κι έχει στην πιάτσα βέτο,
το ούζο πίνει ανέρωτο
και τον καφέ του σκέτο.
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί,
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ.
Ψηλά φτάνει το χέρι του
μα χαμηλά κοιτάζει,
μ’ αγάπη ξέρει να μιλά,
μ’ αγάπη ν’ αγκαλιάζει.
Του άντρα του πολλά βαρύ
μην του μιλάτε το πρωί,
μην του μιλάτε το πρωί
του άντρα του πολλά βαρύ.