Verse 1:
Eyyam-ı maziyyeye atras olan satırlarım,
Hayyam sadakatinde maziyi hatırlarım ,
Dökülmemişse boşa gözden akan yaşlarım ,
Ben hastayım devası kalbinde arkası yarınların
Yayılmasın sokaklarda portrelerce adım ,
Bunaldım ve bunaldıkça hasımlarca anıldım ,
Yalandım ki gerçekten çokça yalana bulandım,
Aşikar olan tek aşka, tek taşla kapıldın ..
Sorma artık geçmişi bırakılımda gitsin ,
Sanki tanışmamış gibi sevişelimde bitsin !
Biz olamadıkki hiç biz kokun burna tütsü ,
Anımsatır resmimiz , çarşaf ve tütünü .
Cenk bırak şu hüznüben fazlasıyla mahçup ,
Senin için bu eser mahkuk , uğruna mahtut .
Yar ! bil ki olmicak sevdamız mahzuf !
Sevdamız mazbut , sevdamız mensur ..
Nakarat x2:
Çık artık evinden huzur dolu bu buhran
Ruhum sükutta saklı der onunla olmaz !
Pes artık sana sen gel oyunlar oyna ,
Bebek gibiydin sanki kreşte ağlayan ..
Verse 2:
Kim için yazılır şiir , kime atfedilir
Şair ceset taşır , heceyle katledilir ,
An gibidir ömür bazen ,şakayla arzedilir ,
Kan gibiydi ölüm sanki pıhtılaştı farzedelim.
Harb ederken gönlün atardamarı toplardamarla ,
Bezm-i aşk kurulsun önüme maktül asyar olanla ,
Bahtiyarım ihtiyarca duyulan bu sevdana ,
Bi-ihtiyari kapılmakta aşkının dalgasına ,
Geçilen onca sokaktan geçmek gibi ayyari ,
Ne elem ne tasa kalmaz, göğsümde kallavi ,
Uzaktan bi ses kulakta çınlamakta susmaz ,
Fikriyatım aynı dünvari ruhum uslanmaz ,
Fevri tavırların senin günlere sığmaz ,
Boş olan ev değil sanki geçen onca yıllar .
Ben yılmam demiştim ardına geçti yıllar ,
Beynim kalbe hükmedemez gönlümse tek ağyar.
Nakarat x2:
Çık artık evinden huzur dolu bu buhran
Ruhum sükutta saklı der onunla olmaz !
Pes artık sana sen gel oyunlar oyna ,
Bebek gibiydin sanki kreşte ağlayan ..