CanArş verse :
Bugün dahada çok üşüdüm ,gelmedin ya ondan mı
Sesimde kısılmış çok gel dedim ya ondandır
Sen yanlış anlamışsın beni , benim hazmedemediğim
Beni bırakman değil bir başkasının olmandır
Sevgim bir ormandı fakat kurağında çöl oldu
Seni beklediğim sevgi durağımda göl oldu
Ağlamaktan hayatımı bir hayırsıza bağlamaktan
Bu haldeyim her günüm bir sonrakine zarar sağlamakta
Sahip değilim sağlam akla ;ben çoktan delirdim
Kazansaydım ağlamakla, sen çoktan gelirdin
Hiç yoktan delirdim , hayat boktan değildi
Ölürsem ottan değildir, çünkü ben yoksan eğildim
Başımı döndüren dumana her saat başı yeniden
Bir kaç nefes aldıktan sonra karşınızda yeni ben
Arşı hızla yeniler , aldığı her sisli soluk
Aslında güneşli tüm hikayelerin hep sisti sonu
İsli solunum yardımıyla uyutmuştum sonumu
Her gün dahada fazla dumanla uyuşturdum solumu
Biliyorum umutsuzdu sonum ama yinede
Ben özlemine bile bağlanarak bir nebze unutmuştum onu
Nakarat :
Asfaltı bile yakıyor güneş, kuşlar hüzünlü
Anlatıyorum çünkü artık cidden susmak üzüntü
Ne olursa olsun geçmişi her hususta düşündüm
Hep benim olmayı istemen ise en büyük düşümdü.
Beran verse :
Yarına ulaşmama engel olan ne varsa sebebisin
Seni ancak benin kadar anneciğin sevebilir
Gözlerine daldığımda tehlikeyi sezemedim
Sana uzakta olduğum her saniye sanki bir sene gibi
Bu yüzden yaşlandım ,artık her yer karanlık
Ben değilde satırlar seni yaşatmaya kararlı
Gelmiyorsan elimdekiyle, ciğerlerim kararır
Tenim içinde öldüğün andan itibaren sararır
Bugünde yanlızım ve bir o kadar da çaresiz
Gördüğün kalbim işte gir o kapıdan çaresin
Duman dahi fayda değil inan yok bi idaresi
Her gece kaçıp özleminden sabahında oldum esir
Sisin içinde duman tüterim kuş bakışım Bursa'ya
Işıklarla dolan bu kent tuzak olur kuşlara
Hayat buysa yaşadığımız en güzel an uykular
Halsizliğimin nedeni özlemin ve yaşlı duygular