Verse 1: Çağrı Sinci
Çocuktum kaybettim kendimle kavgamı
Bi' sigara yaptım ve yaslandım arkama
Gafletle sandım ki yalnızken yalnız ben değil
Tüm insanlar duyarlar kahkaha
Saklandım karanlık sakin bi' yerde
Aslında korkardım karanlıkta
Gölgemle pazarlık yaptım ve
Kurtuldum tasmamdan artık bir hayatım var
Ama dedim: 'bu odaya bi' adam yeter
İki neyse, sekiz fazla”
Yerim dar, pek geniş değil
Ve önünde sonunda kopar bu tasma
Baksana kalabalık ortam
Durumunu sorsan içerisi pert
Zahmetli günlerden emanet hâlinin devası
Mevcutta içeriyi sert
Ama korkma! Artık bende bu geminin dümeni
Tek elimle sürerim de önce bana güvenin
Bu yeni dönem ödevim ki senin hayatının sınavıdır
Benim dönem ödevim len!
Tek elimle sürerim önce bana güvenin
Nakarat x6: Çağrı Sinci & Özge Ürer
Bizi delilikten kurtaracağıma inan
Verse 2: Özge Ürer
Bırak sana gülsünler!
Bırak seni sevmesinler!
Doğru sözlere, doğru gözlerle
Konuşan tek sensin
Kefenimi sardım, kemerimi taktım
Elimi bıraktım, sonra da yandım
Sen arkada, ben, yani sen, yani biz, hepimizin ayağı gazda
Yaslandık arkaya gidiyoruz yokuş aşağıya!
Köprü x4: Çağrı Sinci
Bu odaya bi' adam yeter, iki neyse, sekiz fazla
Verse 3: Özge Ürer
Bir yüz, iki yüz, üç yüz, dört yüz
Bakıyorum hepsine aynı beden
Kuramadım bi' düzen, herkes gülerken
Soruyorum sana küçük, var mı neden?
Bir sözün olsun, bir günün olsun, bir yüzün olsun
Hepsi bedel, hepsi bedel, sana hepsi bedel
Hepsi bedel, delilik de eder
Bir günün olsun, bir sözün olsun, bir yüzün olsun
Hepsi bedel, hepsi bedel, sana hepsi bedel
Hepsi bedel, delilik de eder
Nakarat x6: Çağrı Sinci & Özge Ürer
Bizi delilikten kurtaracağıma inan