Εν δυο αριστερά, δεξιά!
Παρουσιάστε, Αρμ!
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Διώξτε ή λιώστε, πατήστε
τις λέξεις μάνα, πατέρα,
αδελφός, αδελφή, σύντροφος,
φίλος, τιμή, μουσική.
Το μανιτάρι θα `ρθει,
η διαταγή η γη να πεθάνει.
Ωσανά ωσανά του θανάτου,
ωσανά ωσανά του θανάτου.
Κατάρα κατάρα, στη σφαγή,
στη σιωπή, κατάρα.
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
Διώξτε ή λιώστε, πατήστε
τις λέξεις μάνα, πατέρα,
αδελφός, αδελφή, σύντροφος,
φίλος, τιμή, μουσική.
Το μανιτάρι θα `ρθει,
η διαταγή να πεθάνει η γη.
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
Κι εκείνος κι εκείνος κι εκείνος
που σωπαίνει θα χαθεί, θα χαθεί.
Παπαντοπ ντοπ ντοπ.......
(Μόνο ένα παγωμένο αγέρι
ξαγρυπνά στους δρόμους,
προσμένοντας καρτερικά τον ήλιο.
Ως και τα ελεγεία ξεχάσαμε
που τραγουδούσαν τα τσακάλια.
Μείνε σε παρακαλώ ξάγρυπνη
για λίγο ακόμα, με τον όμορφο
παλμό στα στήθια σου που μεταγγίζει
κουράγιο στο κορμί μου.
Πάω να φτιάξω άλλον έναν καφέ.
Μείνε λίγο ξάγρυπνη ακόμα
κρατώντας τούτη τη γραμμή ανοιχτή.
Τη γραμμή που χτίζει κάστρα
γύρω απ’ τα όνειρά μου.
Τη γραμμή που ρίχνει σωσίβια
κάθε που ναυαγώ στο φόβο.
Κράτα τη γραμμή ανοιχτή.
Βάρκα που ψάχνει έλεος
στα απάνεμα βράχια σου η ζωή μου.
Δάκρυα και δηλητήρια παραμορφώνουν
το πρόσωπό μου στο σκοτάδι.
άσπρα γλαρόπουλα στο γαλάζιο σου ορίζοντα.
Κράτα τη γραμμή ανοιχτή!
Το αίμα θα ξαναγίνει κρασί στη Κανά σου λέω!
Θ’ ακούσουμε ξανά παιδιάστικα γέλια σου λέω!
Θα πούμε ξανά τραγούδια στη θάλασσα σου λέω!
Θα πιούμε ξανά από ανοιξιάτικο ρυάκι σου λέω!
Θα κάνουμε ξανά έρωτα στα χωράφια!
Κράτα μόνο τη γραμμή ανοιχτή!
Κράτα τη γραμμή ανοιχτή!
Κράτα, κράτα, κράτα.........)
Μέσα στην παρένθεση περιέχονται αποσπάσματα
από το ποίημα "Θηρασία" του Δημήτρη Βάρου.