karartmaktı niyetim ismini sonsuzda
hataları ödedim demiştin usulca
zifiri bir gece ışık hüzmesi
pusu kuran gözlerin gafil yokluğuma
hançer vurdu amansız telaşsız yorulur
giderim tenhalara sonunda
ben kayboldum tüm yollarım yürünmüş
dallarımdan kuşlar kaçmış yüreğim kurşun kara