Mijn pen schrijft woorden op papier
Die ik nooit meer uit zal spreken hier
'k Heb niet gebeden
Nu ook niet
Die overgave heb ik nooit gekend
Het spijt me
Mijn lijf hoeft niet begraven of verbrand
Laat het maar liggen
Bewaar dit briefje ook maar niet
En zet het alsjeblieft niet in de krant
Het spijt me
Er zijn er weinig die ik haat
Die ik zou moeten haten, liet ik
Ik was er niet toe in staat
Het spijt me
En die ik liefheb, ken ik slecht
Ik nam er nooit de tijd voor
En nu is het zeker te laat
Het spijt me
Dat ik gelukkig was
Nu weet ik dat
Zelfs mijn verdriet was ook gelukkig
Het spijt me
Dat ik zo weinig te zeggen heb
Geen overzicht opeens
Geen boodschap over hoe het moet
Ik heb niet eens de moed
Het spijt me
Maar als ik alles mocht overdoen
Als ik nog eenmaal de kans kreeg
Deed ik alles net hetzelfde als toen
Het spijt me