Από φωτιά κι από γκρεμό
κι απ’ της καρδιάς το στεναγμό
για σένα θα περάσω
Θα ψάχνω πάντα γυρισμό
κι ενώ με σπρώχνεις στο χαμό
δεν θέλω να σε χάσω
Φωνάζω κι όμως δε μ’ ακούς
πληγώνω τους περαστικούς
στους δρόμους που γυρνάω
Αέρας παίρνει τη φωνή
σκοτάδι πέφτει στη σκηνή
και ξαφνικά γερνάω
Θα βάψω μαύρα τα φιλιά
χίλια παράπονα παλιά
στα μάτια θα φορέσω
Σε όνειρό σου τρυφερό
αργά θα πέσω σα φτερό
για να μη σε πονέσω
Φωνάζω κι όμως δε μ’ ακούς
πληγώνω τους περαστικούς
στους δρόμους που γυρνάω
Αέρας παίρνει τη φωνή
σκοτάδι πέφτει στη σκηνή
και ξαφνικά γερνάω