Τη ζωή μου έχω αφήσει
σαν το μακρινό φεγγάρι
να κυλάει στο σκοτεινό σου
ουρανό
Το παράπονο της νύχτας
κι η αγάπη μ’ έχουν πάρει
σ’ αγαπάω κι είναι κρίμα
να πονώ.
Την καρδιά μου έχω αφήσει
σ’ ένα μυστικό δρομάκι
στο κλαδί μιας πικροδάφνης
να θρηνεί.
Στάλα στάλα με ποτίζεις
της αγάπης το φαρμάκι
μα θα κάνω λίγο ακόμα
υπομονή.