Ik loop op de rune van mijn gevoel voor jou
Wat nu alleen nog puin is was ooit een groot gebouw
En zelfs de fundamenten van wat hier heeft gestaan
Zijn na wat mooie lentes al min of meer vergaan
Zo verloren we de kamers van ons eigen luchtkasteel
Zelf gesloopt met grote hamers en nu is er niets meer heel
Is dit het huis waar we kusten waar we feestten en rustten
Is dit de plek waar we vreen en zoveel mooie dingen deden
Ik mis het trapje naar de sterren en de grote open haard
Het huis van onze liefde is onbewoonbaar verklaard