Σε ποιο λουλούδι κρύβεται του γέλιου σου το χρώμα
να σκύψω να τ`αφουγκραστώ, να μυριστώ το χώμα;
Να γαληνέψω την καρδιά, τ`αγρίμι της φυγής σου
και να δροσίσω τον καημό στη φλέβα της φωνής σου.
Τα λόγια σου να θυμηθώ και μια παλιά συνήθεια
που μια ανάσα χώριζε το ψέμα απ`την αλήθεια.
Σε ποιας βροχής τον πυρετό, σε ποιας χαράς το κύμα
περήφανα να περπατά τ`ανάλαφρό σου βήμα;
Κι όταν φωτίζει η μοναξιά το βλέμμα σου σαν πρώτα
νιώθω θ`ακούσω, μάτια μου, το χτύπο σου στην πόρτα.