Ο τόπος που μεγάλωσα,
πλαγιάζει με τη θάλασσα.
Και κάθε ώρα και στιγμή
ακούγονται αναστεναγμοί..
Οι άνθρωποι τρελαίνονται:
Βλέπουν νερά να καίγονται
σαν δίνουν πύρινα φιλιά,
η θάλασσα με τη στεριά..
Εδώ κοντά στη θάλασσα,
η δίψα είναι μεγάλη.
Ζητάει κορμί για να σβηστεί
κι όλο διψάει πάλι…
Νερό είναι τα χάδια μας.
Φωτιά είναι τα βράδια μας.
Κι όποιος τολμάει να καεί,
κερδίζει λάμψη και γιορτή.
Εδώ κοντά στη θάλασσα,
η δίψα είναι μεγάλη.
Ζητάει κορμί για να σβηστεί
κι όλο διψάει πάλι…