Να`ταν μια νύχτα να βρεθώ στ`απάτητό σου κάστρο
στα χείλη σου να κρεμαστώ, περιστεράκι μ`άσπρο.
Να δω τη φλόγα του χιονιού και της βροχής τη λάβα
τρελό να πιάνουνε χορό στα μάτια σου τα μαύρα.
Κι όταν μαζί σου θα πετώ και θα`σαι πια δική μου
θα`ναι το σώμα μου θνητό, μα αθάνατη η ψυχή μου.
Να`ταν μια νύχτα να βρεθώ στ`απάτητό σου κάστρο.
Να`ταν μια νύχτα σαν κι αυτή που μ`ακουμπάει στον ώμο
ο πόνος μου ν`αγκαλιαστεί με το δικό σου πόνο.