Πέφτουν στάλες η βροχή
κι είσαι πάλι μοναχή
στους ώμους τρέχει και πονά
στο άδειο σπίτι για να `ρθεις ξανά
Πρωτοβρόχι στη σκεπή
στο ρυθμό του θα του πει
ειν’ η αγάπη τόπος μακρινός
και δε χωράει αναστεναγμός
Του Ιούλη η βροχή
μέσα στο όνειρο βαθύ
θα με ξυπνάει σαν τις προσευχές
τώρα που αδειάσαν όλες οι αυλές
Κι αν έχεις φύγει μίλια μακριά
τα καλοκαίρια είναι φωτεινά
Κι αν έχεις φύγει μίλια μακριά
τα καλοκαίρια είναι γιορτινά