Στου φεγγαριού την άκρη
μου γλίστρησε ένα δάκρυ
ψαλμός από εωθινό
λυγμός απ’ τον εσπερινό.
Χλόμιασε η πανσέληνος
μονάχος είμαι κι’ έρημος
με της καρδιάς τα αίματα
τελειώσανε τα ψέματα.
Τ’ αηδόνια χάσαν τη φωνή,
πουλάκι πια δεν κελαηδεί.
Τι πόνος είναι και αυτός,
ο πόνος ο ερωτικός;
Τα μάτια σου γλυκοφιλώ,
κόπηκε η καρδιά στα δυο.
Τις νύχτες, όταν περπατώ,
στο δάκρυ μου σ’ αναζητώ.