Έχουμε αράξει στα ίδια τοπία
Έχουμε γίνει θεατές του εαυτού μας
Ό,τι μένει απέξω μας έχει πεθάνει
κι ότι μπει μέσα μας δε θα ανέβει
Δες τις ψυχές μας που λιώνουν, τρέχουν και φεύγουν
Δες τις ψυχές μας που γίνονται τροφή για σκυλιά
Δες τις ψυχές μας που λιώνουν, τρέχουν και φεύγουν
Δες τις ψυχές μας που γίνονται τροφή για σκυλιά
Βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο
για να δω αν βγάζει ωραίο ήχο
Νιώθω την ύπαρξή μου να ξεπέφτει
κι όμως το ντουβάρι δεν πέφτει, δεν πέφτει
Δεν πέφτει, δεν πέφτει, δεν πέφτει..
Είν’ όλα αυτά που έχουμε κάνει
Είν’ όλα αυτά που θα γίνουν ακόμα
που μας κρατάν στη ζωή κι επιζούμε
κι όχι όλα αυτά τα σκουπίδια που τρώμε
Κι έχουμε κρύψει τους άσους καλά στα μανίκια
Και δε μας νοιάζει αν κι αυτό το παιχνίδι χαθεί
Κι έχουμε κρύψει τους άσους καλά στα μανίκια
Και δε μας νοιάζει αν κι αυτό το παιχνίδι χαθεί
Βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο
για να δω αν βγάζει ωραίο ήχο
Νιώθω την ύπαρξή μου να ξεπέφτει
Κι όμως το ντουβάρι δεν πέφτει, δεν πέφτει
Δεν πέφτει, δεν πέφτει, δεν πέφτει..
Έχουμε κρύψει τους άσσους καλά στα μανίκια
Και δε μας νοιάζει αν κι αυτό το παιχνίδι χαθεί
Κι έχουμε κρύψει τους άσσους καλά στα μανίκια
Και δε μας νοιάζει αν κι αυτό το παιχνίδι χαθεί