Πολλές φορές προσπάθησα
φίλε μου, να τη σβήσω,
όμως χωρίς τη σκέψη της
αδύνατον να ζήσω.
Τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι
να μου λέει το σ’ αγαπώ, τη θυμάμαι.
Τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι
να μου λέει το σ’ αγαπώ, τη θυμάμαι.
Δικό μου λάθος ήτανε
και τώρα το ’χω νιώσει,
μα είναι, φίλε μου, αργά
που το ’χω μετανιώσει.
Τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι
να μου λέει το σ’ αγαπώ, τη θυμάμαι.
Τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι, τη θυμάμαι
να μου λέει το σ’ αγαπώ, τη θυμάμαι.