Σαν άδεια τρένα σέρνονται
λόγια, βιβλία κι αριθμοί
έρχομαι κατά δω για λίγο
μια υπόθεσή μου να τελειώσω και να φύγω
Ξαπλώνω στο κατάστρωμα
πέφτει μια ήσυχη βροχή
ήσυχη σαν θλιμμένη κούκλα
σαν στοιχειωμένη στα πανιά Βκαι στα βαρούλκα
Βυθίζω με τ’ αριστερό
ένα μαχαίρι στο νερό
τι να `ναι αυτό που με κουρντίζει
για ποιο παιχνίδι τη ζωή μου προορίζει