Yine sensiz bu gecenin her saniyesinde ayrı boğuşuyorum,
sadece sor bakalım kalbime her kırdığında yeniden oluşuyomu,
acaba aklına geldiğinde hala dudaklarını buruşturuyomu?
Seni sevmeyen bi ben icat etseler bu yüz yılın buluşu olur.
Ben yüzünü unutmamaya çalışıyorum hiç görmesemde bile gayretle ,
kalp anahtarlarımın eşi yok ne olur hiç birisini kaybetme
yok dert etme bir şeyi belkide yoksun diye varsın bu kadar içimde ,
bunun hiç bi tarifi yok , kızmıyorum belkide sığmıyo bu aşk kalbine
kaç mum eridi gözümün önünde hayalini eritemedi hala hiç biri
tükendim içmeyi marifet saydığım günden beri tut çek beni alçak ,
biri bulcak seni rüzgara ters düşen umutlarını lodosa bıraktım ,
emanettın ama rüzgar bile geri getirmedi bende içimi kanattım.
Mutluluk gökdeydi ve sen benim omzuma küçük gelen kanattın,
beni ektiğin kadar bitki ekseydin şimdiye kadar olurdu bir çok ormanın,
ama keşke bi yorganım olsa da bende ayağımı ona göre uzatsam,
bir şey söyle artık bi anlamı yok hani bu kalemide boş yere yormanın.