Εκεί που δανείζεις μια ντροπή,
μεθάς να δεις,
δειλά απ’ τα ύφαλα του νου,
πληγές του ουρανού.
Κανείς δε θέλει να πονάς.
Κανείς δε θέλει να πονάς.
Μ’ αν θυμηθείς το πόσο απλά μπορείς να ζεις.
Μ’ αν θυμηθείς στα στεγνά θα χαρείς
που οι φθορές σου κι αν χαθούν,
φθορά κρατούν.
Κανείς δε θέλει να πονάς...