çoçuk evet benim olmayan herşeyi ögrendim
çünkü bana bilmediklerimi onlar öğretti
çok küçüktüm ben bilmiyordum hiçbirşeyi
yeni sarılıyodum hayata istiyodun ya gitmeyi
o zamanlar bana inan herkes büyüktü
bu varoş ortamda annem beni zor büyüttü
savaş bırakma hayatı bu bana senden ögüttür
birazda bana hak verin lan düşünün yaşadıklarımı
bu siktimin yerinde kavga ettiğim adamları
hayatımımda bile ben veremedim gereken kararları
yağmur yağıyor dışarda ve beni arar kadın
çıkmıyor aklımda onca cevapsız soru
babamı ararım çalar yine meşkul tonu
onca kafadan cıkan onca hayat için yorum
10 satır yazsanda anlamaz cehaletle dolmuş beyin
neden bu gereksiz egolar var bana bi söyleyin
psikopat üretirler eğitim aldıgımız okullarda
hani öyle herkesi almıyorlar koşullar varda
anlamıyorum neden var zengin fakir ayrımı
hani bu yaşımda girdiğim kodes bile ayrıdır
senin bi hatan onca çoçuğu kurşunlara saydırır
evet burda savaş vardı cesetleri kaldırın
bu ölen küçük çoçukların çığlıkları
evet bu evler kardeşlerinizin kaldıkları
katran içinde bogulur bak hayallerim
söyle hadi varmıydı senin hayallerin
onlarında vardı hayalleri bombalarda kaybolan
birşey değil en fazla 15inde hayatları son bulan
şu yediğin yemeği bigün kesin oglum sorgula
bunca zaman boş yaşadın ama bu son durak
yosun tutuyor görüyorum nezaket denen duygular
biliyorum seninde umutların var bekliyor kuytuda
sanki ben suçluyum'da bütün herşey sorguda
gizli gizli bağış yapıyor bırakırsa emin olun korkudan
sizde korkaksınız riyakarsınız şu şerefsizlerle iş yapan
hem paraya hemde takım elbiseli adamlara tapan
dünya bir orman siz hayvansınız sözlerim ise kapan
basit değil lan hayat yaşamak ölmek sence o kadar kolaymı
magazin için africada ölmek veya ekmek için çalışmak olaymı
ölenlerin ismini sayardım keşke düşünüpde bana sorsaydın
ve artık bu konular üzerinde benim son kaydım.