1.verse
Ellerin artık yanımda öyle durmasın
En büyük silahtır bi kadının susması !
Gözlerin okyanus bende senin kumsalın
Dalgalar artık kalbime daha sert vurmasın
Aşkı kazanıp hiç ben alamadım emeğimi
Yağış alan gözlerim, andırır dağın eteğini
Unutmak istemem, bu yüzden sana susarım
Ben kalbimi sana açarken, sen açtın eteğini
Geleyim desen açarım bak yeniden kalbimi
Sıcak değilim ben çünkü güneş kadar acizim
Nabzımı ölçün inan ki kalbimde o atar
Bilinç altıma vurdu hep gözlerinin tacizi
Başımda ağrı ve kalbimde azcıkta sızlanma
Kendine bana sakla aramızda sır kalmaz
Önümüzde milyonlarca asır varsada inan ki
Aşk denen şey ömür boyu yıpranmaz
Nakarat 2x
Mecalim kalmadı dayanamıyorum artık.
Bak yorgun düştüm anla zalim yâr
Gece nöbetlerinde suskunum sensizliğe...
Gökyüzüne bir bak oradan yağan kar nasıl?
İnsana yaramıyor belki sevgininde fazlası
Kağıtlarımı harcadımdan beri kalemde faydasız
Sen ikiye bölünen elmanın yüzdelik paydası
Gece nöbetinde ben bekledim sen vefasız
Gözlerine perde indiğinde rüyayı ne sandın?
Gözlerimin musluklarınmı bu akşam kapadım
Aşk mutlulukla geldiğinde kalbe devadır!
Geceler benim sen sakın bölme uykunu
7 kıta birleştiğinde dünyayıda durdurup
Yüzümü asıyorum rüzgalar eserde
Belki benimde şu akan gözyaşımı kurutur
Dudağımda bal tadı görüntümün aynası
Uyandığımda lambanın BİZİMLE yanması
Doğalken şimdi başka ellerdesin tabi
O piçe koyarmı bilmem kokumun teninde kalması!