Ήταν κοντά μια θάλασσα, που ’βγαινε μια πηγούλα
του Διόνυσου ήταν η πηγή και του Χριστού το κύμα
Έσκαβε ο Διόνυσος τη γη κι από τον κάτω κόσμο
βγάζουν νερό οι ποταμοί και ξεδιψούν οι ζωντανοί
Ένα πουλί πίνει νερό κι έπειτα παίζει στον αφρό
στα κύματα περπάτησε και σαν φλογίτσα λάλησε
Ναι, το σταυρό στη θάλασσα τον ρίχνουνε τα Φώτα
και βούτηξαν στα άπατα ποιος θα τον πιάσει πρώτα
Και κει που το γλυκό νερό σμίγει με την αλμύρα
γύρισε πίσω ο ποταμός και πέτρωσε το κύμα
Πέτρωσες τώρα Διόνυσε και θα σε φάει το χώμα
κι αυτός που αγιάζει το φιλί αίμα κερνά και σώμα