Şu geniş dünyaya sığmayan gönül
Şimdi bir odaya kapandı kaldı
Bir dakka bir yerde duramaz iken
Oturduğu yerden kalkamaz oldu
Hani o gençlikte çağlayan gönül
Gahi gülüp gahi ağlayan gönül
Güzeller köşkünde yaylayan gönül
Gönül yaşar amma ümitler öldü
Elveda gençlikte geçen günüme
Ezirail el atıyor canıma
Yanarım gençlikte o zamanıma
Acı tatlı günler hep hayal oldu
Nerde gençlikteki geçen çağlarım
Sustu bülbül gazel döktü bağlarım
Hergün hatırlarım hergün ağlarım
Veysel ağlamanın zamanı geldi