Daha neyim kaldı dar-ı dünyada
Elimden bir Mihri Hanım da gitti
Çok çalıştım eremedim murada
Devretti zamanım günüm de gitti
Bu ayrılık boynumuza takıldı
Bağrım büryan oldu yürek yakıldı
Hanem harap oldu evim yıkıldı
Servetim kazancım malım da gitti
Hasret kaldım yarin al yanağına
Değişmezdim güzellerin çoğuna
Hoyrat el uzatmış gulşen bağına
Nevruzum nergizim gülüm de gitti
Farıdı bu garip gönlüm farıdı
Bağrım yandı tüm cesedim çürüdü
Üçyüz altmış damarlarım kurudu
Aktı gözlerimden kanım da gitti
Emsali der boşa geçti zamanım
Anar m'ola bizi kaşı kemanım
Ağyare yar oldu ruh-i revanim
Ayrıldı cesette canım da gitti