saçlarına yıldız düşmüş koparma anne ağlama
saçlarına yıldız düşmüş koparma anne ağlama
ölümden öte bir köy daha varmış
o köyde senin hasretinle yanmış
tüksek dağların eteğinde bir kar
güneş çıkınca yok oldu duygular
kağıdı kalemi verdiler bu elime
yaz dediler anlat esmeri bize
ince ince işledim her dizede
oturdu ağladı melekler bile
bugünde yüreğimin ateşi sönmedi
tek bi çare dileğimdi gelmedi
nasıl edeyim nerelere gideyim
ya çık gel kadın ya da ben geleyim
seni bana beni sana veren bu Allah
katletti bu gece herşeye YAllah
gözlerimde hayal oynar usulca
nazına kurban oldum genç yaşta
hayalimde bir gül bahçesi var
içinde güllerin hepsi sen kokar
güneş doğunca güne doğar umutlar
yıldızlar saklar ya bulutlar
eğer ağlıyorsam inanki sebebi var
adını heceliyor bütün şarkılar
tarumar ettin hayatı tarumar
yolun açık olsun mutlu mesut kal
yani benim güzel annem
alaca şafağın görkemin yıldız uçurmak varken
oturup yıldızlar içinde kendi buruk kanımı içtim
ne garip duyguymuş ölmek
öptüğüm kzılar geliyo aklıma
bir açıklaması vardır elbet giderken darağacına
geride masaüstünde baynu bükük kaldı kağıt kalem
bağışla beni güzel annem
oğul tadında bir mektup yazamadım diye kızma bana
eller değsin istemedim gözler değsin istemedim
ağlayıp koklayacaktın belki bir ömür taşıyacaktın boynunda
yaşamak ağrısı asıldı boynuma oysa türkü tadında yaşamak isterdim
ölmek ne garip şey anne...