Sensiz bir dünya da yaşayamam ben
Vursan da kırsanda kopamam senden
Sensizlik çok zormuş alışamadım
Dön artık kayboldum yaşayamadım
Tanınmaz bi haldeyim bak aynaların gözünde
Çabuk sildin hayatından yok muyum gözünde
Çok çalıştım unutmak istedim be yeminle
Ne yaptıysam olmadı düştün ya bi kez gönlüme
Kader de varmış yaşanmış ne varsa unuttun
Ulan sen benim canımdın ne çabuk unuttun
Şimdi gel unut diyosun kolay mı unutmak
Sen benim çocukluğumdun yarınlarıma umuttun
Kimlerin yanındasın kim uyur şimdi kokunla
Ben delirdim en sonunda hayallerime dokunma
Hiç düşünmüyor musun bu adam şimdi ne halde
Yalnızım yine ben sarıldım bugün de umuda
Dön artık bu hasret benim canımla düşman
Ellerim bi kış akşamı donar bütün dünya
Senin merhametin yok mu nedir bu halin
Gel de sonra yine gidersin ben alıştım buna...
Şiir :
Alışmışım umutlara sarılıp uyumaya
Alışmışım acılara
Beklemeye umut etmeye
Sen nasıl bir insandın ki
Alıştırdın beni yaşarken ölmeye
Unuttun öyle mi
Kim sevilmiş bu kadar
Kim çekti kahrını
Sevmek sevilmek bu kadar güzelken
Beni böyle bırakıpta neden aldın ahımı...
Sensiz bir dünya da yaşayamam ben
Vursan da kırsanda kopamam senden
Sensizlik çok zormuş alışamadım
Dön artık kayboldum yaşayamadım