Οι ουρανοί ανοίγουνε γλυκιά μου
και συ φοβάσαι να πεθάνεις
Αόρατα χέρια σ’ οδηγούνε
το πάθος που σε κάνει ν’ αμαρτάνεις.
Στου γκρεμού την άκρη κάτι σε σπρώχνει
όσο κι αν τρέχεις δεν προχωράς
παίρνεις μαζί σου το μυστικό της ζωής σου
κι όλους τους λόγους που ξεχνάς.
Κι οι δαίμονες χορεύουνε μπροστά σου
είναι αυτοί που σε κάναν να ενδώσεις
ήξερες πως κάποιος θα σε σπρώξει
την ώρα που θα μετανιώσεις.
Νιώθεις τις λίγες στιγμές που απομένουν
κάποιος να γελάει σαν τρελός
μια ανάσα που καίει σε συντροφεύει
είναι ο θάνατος κι είναι γλυκός.