Ήτανε μόνο ένα παιδί
που έμοιαζε τόσο με των φύλλων
την πρώτη πρωινή δροσιά
και κάτι γύρευε να βρει
Είχε στρωμένη την καρδιά του
με φύλλα και χώμα πικρό
και τραγουδούσε σαν τον γρύλο
μόλις ο ήλιος εκοιμόταν
Ήτανε μόνο ένα παιδί
Μέσα απ’ το φύσημα τ’αγέρα
κάτι περίμενε να’ρθεί
κάτι γλυκό και τρυφερό
κάτι περίμενε να’ρθεί
Τώρα θρηνεί μες στη βροχή
για μια μικρή νεροσταγόνα
για μια μικρή νεροσταγόνα
που χάθηκε μέσα στη γη
Ακόμα είναι πολύ παιδί