Το χώμα ξεδιψά η βροχή
και το Θεό η προσευχή
κι εγώ όσα δίψασα δεν είδα
νιώθω πολλά μα ξέρω λίγα
Περνώ απ’ τα στέκια τα παλιά
δεσμοί που γίνανε θηλιά
εσύ μια ιστορία φάρσα
κι εγώ μια μελωδία φάλτσα
Στο μπαλκονάκι απόψε βγες
λυκόφως μου και λυκαυγές
το στεναγμό σου και το γέλιο
έχω απόκρυφο Ευαγγέλιο
Σοφοί το σύμπαν μελετούν
τ’ άστρα εχεμύθεια ζητούν
κι αυτό το πορφυρό φεγγάρι
στρείδι χωρίς μαργαριτάρι
Θέλω τον κόσμο αλλιώς να δω
μέσα στη νύχτα τραγουδώ
αυτά που λεν τα καλοκαίρια
οι έρωτες κάτω απ’ τ’ αστέρια