Πάλι μιλάς, παραμιλάς,
για κείνη που έφυγε κι ακόμα αγαπάς,
ζητάει πολλά μα εσύ εκεί,
να περιμένεις τελικά κάτι να βγει.
Μα δεν κατάλαβες τόσο καιρό
πως είναι άδικο να δίνεσαι σ’ αυτό.
Άστηνε να φύγει, που θα πάει,
μια γυναίκα ξέρει και μετράει,
ποιος πραγματικά την αγαπάει,
άστηνε να φύγει,
άστηνε να φύγει, τι θα κάνει
έτσι όπως το πας θα σε τρελάνει,
στο `χα πει, για σένα είναι λίγη
άστηνε να φύγει, άστηνε να φύγει.
Νύχτες γυρνάς, πες μου που πας
ούτε στους φίλους σου για κείνη δε μιλάς,
σε μια σκιά εσύ να ζεις
μα την υπόσχεση δε σου `δωσε κανείς.
Μα δεν κατάλαβες τόσο καιρό
πως είναι άδικο να δίνεσαι σ’ αυτό.
Άστηνε να φύγει, που θα πάει,
μια γυναίκα ξέρει και μετράει,
ποιος πραγματικά την αγαπάει,
άστηνε να φύγει,
άστηνε να φύγει, τι θα κάνει
έτσι όπως το πας θα σε τρελάνει,
στο `χα πει, για σένα είναι λίγη
άστηνε να φύγει, άστηνε να φύγει.