Αν και όνειρο μοιάζει
στο κρεβάτι δε θέλω να μείνει
κι ας μου δίνει τη νύχτα
όσα εσύ μου αρνείσαι
Αν η δύναμη υπάρχει
την αγάπη που έχω θα νιώσεις
έχω τόση ανάγκη να πονέσεις για μένα
να λιώσεις
Ένα θέλω να ξέρω αν με δεις να υποφέρω
τι θα κάνεις για μένα
τον εαυτό σου θ’αφήσεις να κλάψει για λίγο
θ’ακούς τους λυγμούς που κάθε βράδυ θα πνίγω
θα ψάξεις να βρεις ό,τι έχω ξεχάσει
στο δικό μας δωμάτιο που ουρανούς είχε φτάσει
Σαν πηγάδι που αδειάζει
η ψυχή μου ζητάει βοήθεια
αχ να γινόμουν παιδί
να μου πεις παραμύθια
Δε φοβάμαι κανέναν
μα όταν έρχεται η νύχτα τρέμω
σε διάβα’ζω σαν ποίημα
και να δώσεις βαθμό περιμένω
Ένα θέλω να ξέρω αν με δεις να υποφέρω
τι θα κάνεις για μένα
τον εαυτό σου θ’αφήσεις να κλάψει για λίγο
θ’ακούς τους λυγμούς που κάθε βράδυ θα πνίγω
θα μου στέλνεις μηνύματα που πονάνε
μα δε θα ’χεις διλήμματα και μόνη θα κλαις
θα κλαις κι ας φταις