Πέστε ο πόθος πού φυτρώνει
στην καρδιά ή στον νου ριζώνει
πώς γεννιέται πώς φουντώνει
Πέστε μου, παρακαλώ!
Πιάνεται στα μάτια, αξαίνει
με ματιές και κει απομένει
μες στην κούνια του πεθαίνει
Κλάφτε τον χαμό του πόθου
πέστε του όλοι: «αιωνία η μνήμη!»
Αιωνία η μνήμη!
Σαίξπηρ, Έμπορος της Βενετίας, Πρ.Γ’ Σκ.2