Μια μέρα ο Άγιος Γεώργιος, φτάνει σε μια σπηλιά
και βρίσκει έναν ημιθανή δεμένο με σχοινιά.
Αμέσως τον λευτέρωσε και του `δωσε να φάει,
του `δωσε κι ένα νόμισμα και στο καλό να πάει.
Ύστερα ο Άγιος γδύθηκε, μες στο ποτάμι μπαίνει,
να κάνει μπάνιο προσευχή, μα ο άλλος προλαβαίνει.
Του παίρνει τα υπάρχοντα μα και την πανοπλία,
τ’ ωραίο φωτοστέφανο, μ’ αναστολή καμία.
Τρέχει παντού και παριστά, τον Αϊ Γιώργη κάνει,
δείχνει το φωτοστέφανο, χρυσό στην τζέπη βάνει.
Χρόνια και χρόνια ξεγελά τον κόσμο όπου κι αν πάει,
μα ο Θεός που τον κοιτά, παράξενα γελάει.