Την αλήθεια να σου πω μη με ρωτάς…
Πώς να μπορέσω να σου πω έτσι που με κοιτάς;
Σα σφουγγάρι τη μαύρη μου αλήθεια στύβει η ντροπή
της αγάπης τα ψέματα έγιναν συνήθεια για να ΄μαστε μαζί.
Δελφίνι μου πολυταξιδεμένο
των ωκεανών αγαπημένο
στη ράχη σου ν'αγκιστρωθώ
στη ζωή να μη χαθώ.
Και στο αίμα και στο βλέμμα να κυλάει η ψυχή.
Ούτε αλήθεια
ούτε ψέμα
μόνο ψυχή.