Άδεια τα βράδια
σκόρπια σημάδια
τις τύχες μας κρατάνε.
Κι όταν νυχτώνει
στ’ όνειρο μόνοι
χαμένοι προχωράμε.
Δεν είπες κάτι,
κάτι ν’ αλλάξει
απ’ όσα μας πονάνε.
Διπλό σεντόνι
κι εγώ πιο μόνη
μαζί σου να κοιμάμαι.
Τη μοναξιά των δύο
σ’ ένα διπλό κρεβάτι
το ξέρεις πως φοβάμαι.
Τα άδεια βράδια
στον καναπέ μου μόνη
θέλω να κοιμάμαι.