Άνοιξη και δυο πετροχελίδονα
στα χείλη τα φιλήδονα
να χτίζουνε φωλιά,
Άνοιξη, μες στη ζωή μου έφερες
μα όλα αυτά που έλεγες
ήταν απατηλά.
Έχτιζα παλάτια, με νερό και άμμο
έπιασ’ η βροχή και τα `ριξε όλα χάμω
κι έχτιζα παλάτια, πλάι σου, μα κρίμα
φύσηξ’ ο Βοριάς και τα `πνιξε το κύμα.
Άνοιξη, μα γρήγορα χειμώνιασε
κι ανάμεσά μας φώλιασε
αυτός ο χωρισμός,
Άνοιξη, που γρήγορα τελείωσε
και η βροχή αλλοίωσε
τα πάντα δυστυχώς.
Έχτιζα παλάτια, με νερό και άμμο
έπιασ’ η βροχή και τα `ριξε όλα χάμω
κι έχτιζα παλάτια, πλάι σου, μα κρίμα
φύσηξ’ ο Βοριάς και τα `πνιξε το κύμα.
Έπιασ’ η βροχή...