Πόσους προδομένους, φίλε,
συναντάς σ’ αυτή τη γη,
πόσους παντρεμένους, πες μου,
που ’χουνε διπλή ζωή;
Γι’ αυτό γεννήθηκ’ η αγάπη,
για να γιατρέψει όποιον πονά,
να τον γλιτώσει απ’ τη ρουτίνα
κι από το δράμα που περνά.
Πόσους προδομένους, φίλε,
συναντάς σ’ αυτή τη γη,
πόσους που γυρεύουν, πες μου,
λίγη αγάπη και στοργή,
την αγάπη, τη στοργή;
Γι’ αυτό γεννήθηκ’ η αγάπη,
για να γιατρέψει όποιον πονά,
να τον γλιτώσει απ’ τη ρουτίνα
κι από το δράμα που περνά.